Miejsce jest znane pasjonatom historii – w tym miejscu są pozostałości grodziska. To co jest mniej znane to dwukomorowy schron w zboczu góry od strony jeziora Wojnowo.

Schron ma dwa wejścia i dwie komory połączone ze sobą łącznikiem. Oba wejścia i komory są względem siebie lustrzanym odbiciem.

Schron jest wyjątkowym miejscem, powstał około 1925 roku, był modernizowany w 1936-39 na co wskazują ceglane wejścia. Na rysunku technicznym widać pierwotne przeznaczenie wgłębień w ścianie schronu – tam była strzelnica osłony wejścia. W ścianach haki, kantowniki i komin odprowadzający spaliny z kozy. Czymś w zimę musieli się grzać.

Tezę o czasie budowy z lat 20 popiera jeszcze jeden fakt, patrząc się na schron od przodu, w prawej komorze można zauważyć uszkodzony beton na ścianie, a tam zbrojenie. Z tego co udało mi się ustalić, zbrojenia w ścianach nie występowały do lat 20 XX wieku, co wyklucza czas budowy Pozycji Jezior Mazurskich czy Giżyckiej Pozycji Polowej.

W tym miejscu od jesieni 1914 do lutego 1915 były prowadzone zaciekle walki, do tej pory w okolicznych lasach doskonale widoczne są transzeje. Na samej Świętej Górze znajdowały się dwa lub trzy połowę punkty oporu, trochę dalej, też nad brzegiem w stronę północy, znajdowały się dwa stanowiska niemieckiej artylerii.

Do powstania wpisu wykorzystałem: M.Karczewski – Materiały do Archeologii Warmi i Mazur t.2, W.Rużewicz – Fortyfikacje Nowożytne Prus Wschodnich