W 1887 roku na koronie wałów ustawiono 70 dział i haubic o kalibrach 9-15 cm. Zasięg tych dział wynosił 9-12 kilometrów. Ziemne stanowiska dział wyposażono również w niewielkie nisze – schowki na podręczną amunicję, zamykane stalowymi drzwiczkami.

Amunicja na poszczególne stanowiska bojowe dostarczana była ręcznie, za pomocą specjalnie usypanych pochylni widocznych po wewnętrznej stronie twierdzy. W 1939 roku część stanowisk artyleryjskich poszerzono o gniazda dla ciężkich karabinów maszynowych, czytelnych do dzisiaj w terenie jako niewielkie obniżenia terenu na trasie zwiedzania.